3 sierpnia 1948 r. ruszyła produkcja radioodbiornika Pionier w dzierżoniowskiej Państwowej Fabryce Odbiorników Radiowych (późniejsza Diora). Model ten, częściowo funkcjonujący na podzespołach opracowanych dla wcześniejszego modelu Aga, okazał się na tyle popularny, że do 1957 r. – w unowocześnionych odmianach – stanowił jeden z filarów produkcji zakładu.

„W widoku z przodu uwagę zwraca duża, okrągła tarcza ze wskazówką skali oraz widoczny za nią dławik. W widoku z tyłu są co najmniej cztery elementy godne uwagi: poziomo zamocowany kondensator zmienny, kwadratowe filtry p.cz., cewki obwodów wejściowych zamknięte w aluminiowym kubku (na lewo od kondensatora zmiennego) oraz trymery na tylnej płycie chassis. Od dołu najbardziej charakterystycznym elementem są cewki oscylatora nawinięte na jednej dużej rurce oraz krótki przełącznik zakresów. Pierwsze egzemplarze po rozpoczęciu produkcji miały inaczej obróconą podstawkę lampy UY1N […]. Elementy indukcyjne pochodziły z odbiornika Aga. W 1948 roku wyprodukowano 5767 sztuk, a w 1949 – 38441 sztuk”[1].

Przeczytaj więcej pod tym linkiem.