07.02.1921
28.10.2010

Tego dnia urodził się Stanisław Lenartowicz. W czasie II wojny światowej był żołnierzem 7. Brygady Wileńskiej Armii Krajowej, po rozbrojeniu przez oddziały NKWD spędził półtora roku w łagrach w Kałudze i okolicach Jegoriewska w ZSRR. Po wojnie ukończył filologię polską na Uniwersytecie Wrocławskim (w roku 1949) i reżyserię na Państwowej Wyższej Szkole Filmowej w Łodzi (w 1951). Następnie pracował w łódzkiej Wytwórni Filmów Oświatowych, realizując dziewięć krótkometrażowych filmów w latach 1952-1954.

09.02.1965

Niezwykłe jest to, że film, choć krajobrazem doskonale imituje andaluzyjskie pejzaże, został zrealizowany w Polsce – w latach 60. Has nie miał możliwości, by kręcić w Hiszpanii. I choć to Jura Krakowsko-Częstochowska ofiarowała swoje plenery, wspomnieć należy, że część zdjęć powstała także we Wrocławiu. W okolicy kąpieliska Morskie Oko wybudowano dekoracje imitujące Madryt. Powstały tu sceny z gospodą, kościołem czy placem Słońca. Zdjęcia realizowano także w Parku Szczytnickim. Filmowe wnętrza powstały we wrocławskim studiu, a pracował przy nich m.in. Tadeusz Kosarewicz. Wiele z filmowych kostiumów po dziś dzień jest przechowywana w dawnej WFF. Muzyka Krzysztofa Pendereckiego, chwilami niepokojąca, potęguje tylko nastrój tajemniczości.

06.02.1968

Tego dnia urodziła się Joanna Bator (1968) – wykłada w Polsko-Japońskiej Wyższej Szkole Technik Komputerowych na Wydziale Kultury Japonii. Za książkę "Japoński wachlarz" (2004) otrzymała nagrodę im. Beaty Pawlak (2005). Nominowana do najważniejszych nagród literackich w Polsce. W 2013 r. otrzymała Nagrodę Literacką Nike za powieść "Ciemno, prawie noc". W magazynach „National Geographic” i „Voyage” pisze o podróżach. Mieszka w Warszawie.

05.02.1978

Tego dnia urodził się Konrad Góra (1978) – poeta, zaopatrzeniowiec. Autor książek "Requiem dla Saddama Husajna i inne wiersze dla ubogich duchem" (2008), "Pokój widzeń" (2011), "Siła niższa. Full hasiok" (2012). Laureat nagordy WARTO 2010. Organizator zaopatrzenia wrocławskiej akcji Jedzenie Zamiast Bomb. Mieszka we Wrocławiu.

10.02.1989

Trudno wskazać polski film, przy którym burzliwy proces realizacji tak bardzo zaciążył nad końcowym efektem. Produkcja „Na srebrnym globie” trwała blisko dwanaście lat, kilkakrotnie była przerywana. Ostatecznie Andrzej Żuławski zmontował fragmenty dzieła, a o brakujących scenach zdecydował się opowiedzieć spoza kadru. Niezwykle istotną rolę w powstawaniu tego filmu odegrała wrocławska Wytwórnia Filmów Fabularnych.

17.02.1994

Zdjęcia do filmu realizowano w okolicach dolnośląskiej Twardogóry, gdzie ekipa odnalazła wiejskie plenery dobrze pasujące do wizji Kolskiego. Część zdjęć powstała również w Drągowie (okolice Twardogóry). Tutaj między innymi ulokowano chatę Jańcia Wodnika, którą bez problemu możemy rozpoznać po dziś dzień. Zdjęcia kręcono także w leżących opodal Twardogóry Grabku, Łazisku czy Goszczu. W tym spokojnym, niemal sielskim krajobrazie rozgrywa się wręcz metafizyczny moralitet na temat najważniejszych wartości – wiary, miłości i prostego życia. To bez wątpienia jeden z najciekawszych filmów zrealizowanych przez Jana Jakuba Kolskiego, obraz spotkał się z ciepłym przyjęciem krytyki, a tytułowy Jańcio Wodnik został patronem Ogólnopolskiego Festiwalu Sztuki Filmowej "Prowincjonalia".

26.02.1999

Film opowiada o trudnej konfrontacji nieślubnego syna z ojcem, który jest znienawidzonym i słynącym w całym Rotterdamie z bezwzględności komornikiem. Akcja dzieje się w na przełomie lat 20. i 30. XX wieku. Chłopak, wychowywany przez matkę wyrasta na ambitnego młodzieńca i postanawia zostać prawnikiem. Chce za wszelką cenę udowodnić swoją wartość ojcu, którego nienawidzi. Jednak ten zdaje się prześladować syna na każdym kroku, co prowadzi do niebezpiecznej rywalizacji, z której tylko jeden z nich może wyjść jako zwycięzca. Cała historia opowiedziana została za pomocą intrygujących retrospekcji. Zwraca także uwagę kunsztowne wizualne dopracowanie filmu: wywołujące dreszczyk niepokoju u widza zdjęcia Rogiera Stoffersa przyniosły operatorowi nagrodę podczas festiwalu Camerimage. Oko cieszy też scenografia przygotowana przez Rafała Waltenbergera, mieszkającego i pracującego od lat we Wrocławiu i renomowanego dzięki pracy przy produkcjach WFF.