Od 1963 r. bł. Czesław Odrowąż jest obok św. Jana Chrzciciela głównym patronem Wrocławia. 22 września tego roku w kościele pw. św. Wojciecha ogłoszono list papieża Pawła VI, który wówczas oficjalnie uznał fakt objęcia stolicy Dolnego Śląska patronatem błogosławionego, o którego zasługach Jan Długosz w swoich „Rocznikach” pisał w ten sposób:

„[B]rat Czesław z Zakonu Kaznodziejskiego, z pochodzenia Polak, pierwszy przeor klasztoru św. Wojciecha we Wrocławiu, który sam z braćmi ze swojego zakonu i innymi wiernymi schronił się na zamku wrocławskim, modlitwą ze łzami wzniesioną do Boga odparł oblężenie. Kiedy bowiem trwał w modlitwie, ognisty słup zstąpił z nieba nad jego głową i oświetlił niewypowiedzianie oślepiającym blaskiem całą okolicę i teren miasta Wrocławia. Pod wpływem tego niezwykłego zjawiska serca Tatarów ogarnął strach i osłupienie do tego stopnia, że zaniechawszy oblężenia, uciekli raczej niż odeszli”[1].

Gwoli ścisłości: chodzi o najazd tatarski w 1241 r., gdzie najeźdźcy spustoszyli olbrzymią część miasta, a w relacji najsłynniejszego polskiego kronikarza tylko dzięki modlitwom wrocławskiego patrona udało ochronić wrocławski Ostrów Tumski przed zagładą.