Rozruchy tkaczy w rejonie Lubawki przerodziły się później w szereg wystąpień tej grupy społecznej. Swoje niezadowolenie manifestowano też w innych miejscowościach regionu, doprowadzając do publicznych wystąpień.

„Dnia 27 marca 1793 r. na targi płócienne do Lubawki przybyło nadzwyczaj wielu tkaczy, którym ostatnio powodziło się coraz gorzej: ceny płótna były już od dłuższego czasu bardzo niskie, natomiast handlarze dostarczali mało przędzy i to za wygórowaną cenę. Tkacze cierpiący do tej pory pokornie i w milczeniu, zaczęli szemrać, a potem pod adresem handlarzy płótna i przędzy zaczęły padać obelgi i pogróżki. Szczególne rozgoryczenie objawiano wobec handlujących przędzą, nawet przemocą usiłowano ich zmusić do sprzedaży towaru po niższej cenie. Skończyło się jednak na groźbach[1].

Wieść o nastrojach wśród społeczności lokalnej szybko dotarła do Kamiennej Góry, do której dzień później dotarł tłum robotników z okolicy. Tak zaczęły się rozruchy tkaczy, co wywołało szeroki oddźwięk opinii publicznej na całym Śląsku.

Zob. Krzysztof Wagstyl, http://www.zso.kamienna-gora.pl/strona-poprzednia/imprezy/sesja-tkacze2003.htm, dostęp z 27.03.19