Po niespełna 33 latach (za łączną kwotę 971 692 talarów) ukończono budowę neogotyckiego pałacu w Kamieńcu Ząbkowickim, który ustanowiono dzięki inicjatywie Marianny Orańskiej. 8 maja 1872 odsłonięto figurę Nike, co symbolizowało sfinalizowanie prac budowlanych, choć działania przy otoczeniu pałacu oraz wyposażeniu wnętrz w odpowiednie umeblowanie trwały do 1902 r.

„W czasach swojej świetności pałac ten był jednym z najpiękniejszych obiektów romantycznych na kontynencie europejskim. Obejmował zespół tarasów, fontann i pergoli, a także piękny park krajobrazowy z altanami, wzgórzami i basenem, zaprojektowany przez Petera Josepha Lenne, generalnego dyrektora Ogrodów Pruskich w Berlinie. W pałacu znajdowało się ponad 100 większych i mniejszych pomieszczeń, kaplica pałacowa oraz dwie potężne sale. W jednej z nich reprezentacyjnej, tak zwanej jadalni znajdowały się dwa ogromne freski ‘Wesele w Kanie’ oraz  ‘Uczta u Baltazara’. Cały obiekt stanowił okazałą galerię rzeźb i obrazów.

Po II wojnie światowej rozpoczęła się dewastacja i rozkradanie pałacu, a to co pozostało zniweczył pożar, który wybuchł 22 stycznia 1946 roku. Obiekt został zniszczony
w znacznym stopniu[1]”.