Biogram

Jan Jaromir Aleksiun (1940) – malarz i grafik. Studiował na Wydziale Ceramiki i Szkła w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych (PWSSP) we Wrocławiu – dyplom otrzymał w roku 1966. Dwa lata później rozpoczął pracę jako wykładowca na tej uczelni, gdzie w 1981 r. objął stanowisko rektora (po wprowadzeniu stanu wojennego zrezygnował z tej funkcji). Jak pisze Agata Saraczyńska „Władza chciała, żeby wyrzucił z uczelni wszystkich internowanych wykładowców. Na PWSSP było ich sporo: Konrad Jarodzki, Zbigniew Makarewicz, Andrzej Klimczak-Dobrzaniecki, Norbert Wieschalla, Grzegorz Zyndwalewicz, Kazimierz Hellebrandt, Feliks Podsiadły, plus studenci: Christos Mandzios, Zdzisław Nitka, Emil Bartłomiejczyk. We Wrocławiu był największy w skali kraju procent zatrzymanych pracowników akademickich. W ramach represji otwarto ją jako ostatnią w kraju[1]”. 

Aleksiun w swojej twórczości zajmuje się malarstwem, grafiką, rysunkiem, plakatem i projektowaniem graficznym. Jest jednym z twórców sukcesu wrocławskiej szkoły plakatu (wraz z  J. Czerniawskim, J. Sawką i E. Getem-Stankiewiczem). „Charakterystyczne dla jego twórczości jest przenikanie się dyscyplin i technik warsztatów, w tym fotografii stanowiącej punkt wyjścia do przetworzeń materii plastycznej. Figuracja, choć realistyczna, rozpływa się w iluzyjnej przestrzeni malarskiej. Cyzelowane przestawienia mają metaforyczny charakter, o filozoficznej wymowie”[2].

opr. gc

Twórczość

Informacje o wystawach indywidualnych do przeczytania pod tym linkiem.