Jest przepowiednia

Jest przepowiednia w wieków śpiąca cieniu,
Wpisana w dzieje:
"Z Wrocławia, kiedyś kamień na kamieniu
Nie ocaleje!"
Tu, gdzie wesołe, dziecięce głosy
Szczebiotem kwitły,
Zostaną trupy i gruzów stosy,
Świadkowie bitwy. - 
Kościoły znajdą ramiona wieżyc
W mrokach swych kroków,
I zamiast stropu "zwalony leżu"!
Czoła nakryją cieniem obłoków.
Jest przepowiednia (kiedy ją czyta przechodzień - szlocha)
W księgach prastarych piórem wyryta
Złego proroka.

[cyt. za:] Wrocław w poezji, oprac. Aleksander Soszyński, Towarzystwo Miłośników Wrocławia, Wrocław 1982.