Biogram

Janusz Kamiński (ur. 27 czerwca 1959 roku w Ziębicach) – operator filmowy i reżyser, dwukrotny laureat Oscara. Absolwent X Liceum Ogólnokształcącego im. Stefanii Sempołowskiej we Wrocławiu. 

W 1979 roku Kamiński został członkiem Akademickiego Klubu Filmowego „Pałacyk”, gdzie nie tylko poznał polską i światową klasykę kina, lecz także miał okazję po raz pierwszy pracować ze sprzętem filmowym, w tym również z kamerą. W 1980 roku podczas obozu AKF-u w Grecji, gdzie dotarły do niego informacje o sierpniowych strajkach w Polsce, zdecydował się nie wracać do kraju i przekroczył granicę czechosłowacko-austriacką. Rok później wyjechał do Stanów Zjednoczonych, gdzie ukończył studia w Columbia College w Chicago (na Wydziale Filmu i Sztuk Pięknych) oraz Amerykańskim Instytucie Filmowym w Los Angeles. Na przełomie lat osiemdziesiątych i dziewięćdziesiątych pracował dla słynącego z horrorów klasy B Rogera Cormana, a w 1991 roku zrealizował obraz „Dziki kwiat” („Wildflower”, reż. Diane Keaton, USA), dzięki któremu na jego umiejętności zwrócił uwagę Steven Spielberg.

Słynny reżyser postanowił zaangażować Kamińskiego do ekipy pracującej nad realizowaną m.in. w Polsce „Listą Schindlera”, za który to film operator został wyróżniony Oscarem. Od tego czasu obaj twórcy regularnie współpracują, m.in. przy „Zaginiony świat: Jurassic Park” („The Lost World: Jurassic Park”, USA 1997) czy – również nagrodzonym Oscarem za zdjęcia – „Szeregowcu Ryanie” („Saving Private Ryan”, USA 1998). Ponadto Kamiński był również czterokrotnie nominowany do nagrody Amerykańskiej Akademii Filmowej za „Amistad” (reż. Steven Spielberg, USA 1997), głośny film “Motyl i skafander” (“Le Scaphandre et le papillon”, reż. Julian Schnabel, Francja-USA 2007) oraz za dwie kolejne produkcje wyreżyserowane przez Spielberga: „Czas wojny” („War Horse”, USA-Wielka Brytania 2011) i „Lincolna” (USA 2012).

W 2015 roku Kamiński współpracował ze Spielbergiem przy jego zimnowojennym thrillerze „Most szpiegów” („Bridge of Spies”, USA–Niemcy), którego akcja rozgrywa się na początku lat sześćdziesiątych. Zdjęcia do tego filmu realizowane były m.in. we Wrocławiu (na ulicy Ptasiej, Kurkowej oraz Mierniczej). Stolica Dolnego Śląska udawać miała podzieloną stolicę Niemiec – na ulicy Ptasiej odtworzono plac Ernsta Thälmanna, który znajdował się we wschodnim Berlinie, tuż przy strefie granicznej. W realizację filmu zaangażowana była również Wrocławska Komisja Filmowa (Wrocław Film Commission), instytucja działająca w ramach Odra-Film finansowana przez miasto Wrocław i Samorząd Województwa Dolnośląskiego. Komisja pomogła ekipie m.in. w znalezieniu odpowiedniego pleneru i jego przygotowaniu do zdjęć, pośredniczyła również w kontaktach z lokalną branżą filmową (m.in. z firmami zajmującymi się scenografią czy kostiumami).

W 1999 roku powstał film dokumentalny „Janusz Kamiński – szkic do portretu artysty” (reż. Krzysztof  Bukowski, Polska), który traktuje o tym, w jaki sposób jego bohater trafił do Hollywood.

Oprac. Robert Dudziński

Twórczość

Przeczytaj więcej o reżyserze pod tym linkiem.