Biogram

Jolanta Fraszyńska (ur. 14 grudnia 1968 roku w Mysłowicach) – aktorka teatralna, filmowa i telewizyjna. Pierwszą rolę dostała w liceum, kiedy to zagrała w popularnym wówczas na Śląsku serialu „Budniokowie i inni”. W 1991 roku skończyła Wydział Aktorski PWST w Krakowie (Filia we Wrocławiu). Za dyplomową kreację Emilki w wyreżyserowanym przez Teresę Sawicką „Naszym mieście” Thorstona Wildera na Festiwalu Szkół Teatralnych w Łodzi otrzymała nagrodę jury oraz nagrodę „Gońca Teatralnego”. Wtedy też zadebiutowała na dużym ekranie rolą Ani w „In flagranti” Wojciecha Biedronia.

Po ukończeniu studiów aktorka została we Wrocławiu i związała się z Teatrem Polskim.
W 1998 roku przeniosła się do Teatru Dramatycznego w Warszawie. Jej karierę ugruntowała współpraca z Jerzym Jarockim; jednym z większych scenicznych sukcesów Fraszyńskiej była rola Saszy w wyreżyserowanym przez niego spektaklu „Płatonow – akt pominięty”, która przyniosła jej nagrodę na Kaliskich Spotkaniach Teatralnych (1996). Po latach zagrała u niego znowu, tym razem w „Miłości na Krymie” Sławomira Mrożka w Teatrze Narodowym. Za ten gościnny występ została wyróżniona na sopockim festiwalu Dwa Teatry oraz nominowana do Feliksa Warszawskiego. Pracowała też m.in. z Krystianem Lupą, Grzegorzem Jarzyną oraz Agnieszką Glińską. Krzysztof Warlikowski obsadził ją w „Hamlecie” w roli Guildensterna; partnerowała jej Maria Seweryn jako Rosencrantz.
W 1995 roku wystąpiła w „Syrenie Elektro”, pierwszym muzycznym spektaklu wyreżyserowanym przez Wojciecha Kościelniaka. Zagrała też w dwudziestu pięciu spektaklach Teatru Telewizji oraz w pięciu słuchowiskach Teatru Polskiego Radia.

Pierwszą znaczącą ekranową rolą Fraszyńskiej była postać Bianki z filmu „Białe małżeństwo” Magdaleny Łazarkiewicz, zrealizowanego w oparciu o dramat Tadeusza Różewicza.
W późniejszych latach wystąpiła m.in. w produkcjach Piotra Łazarkiewicza („Pora na czarownice”), Juliusza Machulskiego („Kiler-ów 2-óch”, „Pieniądze to nie wszystko”), Piotra Wereśniaka („Zróbmy sobie wnuka”) i Patryka Vegi („Pitbull”). Jej ostatnim pierwszoplanowym występem była rola Kasi w „Ławeczce” Macieja Żaka, za którą otrzymała nagrodę publiczności na festiwalu w Kazimierzu Dolnym. W 2006 roku została nominowana do nagrody Orła za najlepszą rolę kobiecą w filmie „Skazany na bluesa” Jana Kidawy-Błońskiego, gdzie zagrała Małgorzatę „Golę” Riedel.
Największą rozpoznawalność przyniosła jej jednak rola lekarki Moniki Zybert w serialu „Na dobre i na złe”; do obsady dołączyła w 2000 roku. Szersza publiczność zna ją też z takich seriali, jak „M jak miłość”, „Ekstradycja 3” czy „Goodbye Rockefeller”.

Zdobywczyni Srebrnej Iglicy w plebiscycie na najpopularniejszych ludzi sceny dolnośląskiej (1993).

Oprac. Karolina Graczyk