Halę Baśni (Sagenhalle) otwarto 30 maja 1903 r z inicjatywy Hermanna von Hendricha w Szklarskiej Porębie, która w tym czasie przeżywała rozkwit jako znany kurort i „kolonia artystów”. Było to drugie po Hendrich-Haus osobliwe przedsięwzięcie w tym miejscu, a scharakteryzować je można jako nawiązującą do motywów starogermańskich lokalnych mitów  i miejscowych tradycji budowlanych halę wystawienniczą. Jak wyglądała Sagenhalle?

„Budynki utrzymane były w fantazyjnej kolorystyce o ciepłych tonach żółci, jaskrawych błękitach, czerwieniach i brązach z bogato zdobionym rzeźbiarsko detalem architektonicznym. (…)

‘Hala Baśni’ została przeznaczona do ekspozycji cyklu ośmiu wielkoformatowych obrazów (‘Ogród Ducha Gór’, ‘Bogini Wiosna’, ‘Zamek Ducha Gór’, ‘Wielki Szyszak’, ‘Śnieżne Kotły’, ‘Mały Staw’, ‘Wodospad Kamieńczyk’, ‘Górska grań’) przedstawiających historię karkonoskiego Ducha Gór, który pojmowany był przez artystę jako personifikacja sił natury. Obrazy oprawione zostały w fantazyjne, drewniane ramy z motywem stylizowanych smoków. W przedsionku budynku znajdowała się ponadnaturalnej wielkości, wykonana w drewnie rzeźba autorstwa Hugo Schuchardta, przedstawiająca karkonoskiego Ducha Gór i wzorowana na znanym obrazie autorstwa Moritza von Schwind[1]".