Od tego dnia, w ramach przeciwdziałania kryzysowi celulozowemu, za makulaturę można było nabyć inne produkty przemysłowe.

„Postanowieniem wojewody wrocławskiego w zamian za makulaturę można było kupić niektóre poszukiwane artykuły przemysłowe: papier toaletowy i śniadaniowy, chusteczki higieniczne, rajstopy, skarpety, ścierki, ręczniki frotte, pastę do zębów, krem do golenia, żyletki, szklanki, kieliszki…”.[1]

Był to szytowy okres reglamentacji towarów za czasów PRL. System kartkowy zaczęto stopniowo ograniczać dopiero od 1986 r.