Zjazd głogowski




15.05.1462
27.05.1462

wróć

15 maja 1462 r. do Głogowa przybył z licznym orszakiem król czeski Jerzy z Podiebradów, a trzy dni później – wraz z rycerzami i dostojnikami – król polski Kazimierz Jagiellończyk. Jaki był cel ich pobytu, który znamy pod nazwą zjazdu głogowskiego? Zawarty między obiema stronami 27 maja traktat polsko-czeski uregulował sporne kwestie, usankcjonował stworzenie sojuszu antytureckiego, a także dał bodziec do zbliżenia między sąsiednimi krajami. Szczególnie istotna wydaje się ta ostatnia sfera, zwłaszcza w kontekście izolacji politycznej Czech w tym czasie (Jerzy z Podebriadów był jednym z przywódców husyckich i wrogiem Rzymu).

„Rokowania prowadziły delegacje składające się z 24 dostojników. Wynikiem tych rozmów była umowa składająca się z 24 artykułów, podpisana 27 V l462. Pierwszy artykuł zawierał postanowienia dotyczące sojuszu antytureckiego, drugi mówił o ‘szczerym braterstwie, przychylności i przyjaźni’ rokujących stron. Następne artykuły dotyczyły zapewnienia pokoju i bezpieczeństwa na drogach i zakazie bicia fałszywych monet. Pozostałe sprawy sporne miały być rozstrzygnięte w dniu Trzech Króli l463 r. w Będzinie. Artykuł 7 dotyczył bezpośrednio władcy Głogowa. Pretensje Henryka IX do posiadłości dzierżawionych przez króla polskiego i jego poddanych oraz skargi na Polaków miały być rozstrzygnięte na zjeździe delegatów obu stron 12 XII l462 w Babimoście oraz cztery tygodnie później w Paradyżu. Zadecydowano także, że ewentualne nowe spotkanie obu monarchów odbędzie się w którymś z miast polskich. W końcowych artykułach Jerzy zobowiązał się nie rościć pretensji do zajętych przez Polskę terenów Śląska, zaś Kazimierz nie upominać się o część posagu swojej żony Elżbiety.

Tyle zawierał oficjalny dokument. Jednakże najważniejsze decyzje zapadały podczas tajnych rozmów samych władców. Jerzy z Podiebradu zobowiązał się wówczas przedstawić kandydaturę Władysława Jagiellończyka jako swojego sukcesora. Odleglejszym następstwem tych układów było osadzenie na książęcej stolicy głogowskiej najpierw Jana Olbrachta, a następnie jego brata Zygmunta Jagiellończyka[1]”.