/
Lambros Ziotas

Biogram

 

Lambros Ziotas (ur. 22 maja 1956 roku w Szczecinie) – producent filmowy, właściciel firmy producenckiej Argomedia Production, kilkakrotnie pracował także jako aktor i reżyser. W 1997 roku ukończył Zaoczne Wyższe Zawodowe Studium Realizacji Telewizyjnej PWSFTviT w Łodzi. Kierowana przez niego firma działa od 1996 roku, a od 2006 roku realizuje samodzielne produkcje, m.in. „Fundację” (reż. Filip Bajon, 2006), „Afonię i pszczoły” (reż. Jan Jakub Kolski, 2009), „Daas” (reż. Adrian Panek), „Papuszę” (reż. Joanna Kos-Krauze i Krzysztof Krauze, 2013) oraz film dokumentalny „Szklane domy pani Zosi” (reż. Maciej Żurawski, 2011).

Większość z tych produkcji powstawało na Dolnym Śląsku. „Fundację” – opartą na prawdziwych wydarzeniach historię oszusta, wykorzystującego uchwalone przez Sejm prawo dotyczące kar dla pijanych kierowców – kręcono w Szklarskiej Porębie i we Wrocławiu. Z kolei akcja „Afonii i pszczół”, która opowiada o kobiecie mieszkającej wraz ze sparaliżowanym mężem na prowincjonalnej stacji kolejowej, rozgrywa się w plenerach Ołdrzychowic Kłodzkich, wsi położonej nieopodal Kłodzka. Również film historyczny „Daas” wykorzystuje dolnośląskie plenery: pojawia się m.in Wrocław (gmach główny uniwersytetu, Przejście Garncarskie, park w Leśnicy) – który gra tu rolę XVII-wiecznego Wiednia; Zamek Książ, Jelenia Góra (pałac w Wojanowie) czy Sobótka.

W tym kontekście warto również wspomnieć o dokumentalnych „Szklanych domach pani Zosi”. Tytułowa bohaterka Zofia Teliga-Martens przed wojną mieszkała na Wołyniu, a na Ziemie Odzyskane (i do Wrocławia) trafiła za sprawą powojennych przesiedleń. W latach dziewięćdziesiątych w ramach zadośćuczynienia za mienie pozostawione na wschodzie otrzymała trzy budynki mieszkalne w opuszczonych koszarach w Szczytnicy koło Bolesławca, gdzie wcześniej stacjonowały jednostki Armii Czerwonej. Postanowiła więc wykorzystać ten fakt i sprowadzić do kraju kilkadziesiąt polskich rodzin mieszkających w Kazachstanie. Film, którego akcja rozgrywa się dwutorowo, na Dolnym Śląsku i w Kazachstanie, opowiada historię walki bohaterki o to, aby wyremontować otrzymane bloki oraz pokonać prawne i formalne trudności stojące na drodze sprowadzenia repatriantów do kraju. „Szklane domy pani Zosi”, podobnie jak „Daas”, powstały w koprodukcji z Odrą-Film oraz Wytwórnią Filmów Fabularnych we Wrocławiu.

 

 

 

Oprac. Robert Dudziński