Biogram

Marian Jachimowicz (1906-1999) – urodzony pod Drohobyczem poeta i tłumacz. Po śmierci matki w 1917 r. zamieszkał u brata w Budapeszcie, gdzie rozwijał kompetencje językowe przygotowujące go do późniejszej działalności translatorskiej (w owym czasie pracował w zawodzie preparatora zoologicznego). W 1922 r. powrócił do Polski. Od sierpnia 1945 r. na stałe związał się z Wałbrzychem, gdzie m.in. pełnił funkcję dyrektora Biblioteki Miejskiej. W 1957 r. ukazał się jego późny debiut książkowy „Ścieżką konieczną” (wcześniej poeta publikował m.in. w „Odrodzeniu” i „Twórczości”) – następne 10 książek poetyckich opublikował do wybuchu stanu wojennego, kiedy zamilkł na niemalże dekadę. Łącznie był autorem 15 tomów poetyckich.

Pisał Julian Przyboś: „Gdyby Jachimowicz pisał w języku René Chara lub Rafaela Albertiego byłby znany i uznany, chodziłby w sławie jak w słońcu. (...) W lirykach Jachimowicza każde słowo jest nie tylko najczulej zważone na srebrnej wadze, a każde zdanie jak kryształ przejrzyste i migocące światłem i tęczą – w mowie tej jest tak wielka przestrzeń między zdaniem i zdaniem, że milczenie równoważy w niej głos i mówi równie wiele”[1].

„Dobrze może zilustrować postawę Jachimowicza, a także wskazać na obszar źródłowy jego idei i artystycznego poglądu na świat, wypowiedź Františka Kupki: Do sztuki własnej – przynajmniej do tego, co uważamy za sztukę w jej wyrazie materialnym – dojrzewamy tylko usilną pracą, polegającą na nieustannym wyborze, na nieustannym poszukiwaniu czynników odpowiednich dla własnego wyboru (nie wyłącznie wrażliwością). Pochodzący ze środowiska robotniczego, poddany surowemu rzemieślniczemu terminowaniu i wykonujący potem przez lata trudny zawód preparatora, poeta słynął z pracowitego cyzelowania formy wiersza”[2].

„Po śmierci artysty część jego prywatnego archiwum trafiła do Biblioteki pod Atlantami w Wałbrzychu. W stulecie urodzin Mariana Jachimowicza pod Atlantami otworzono Pokój Pamięci tego wybitnego poety, tłumacza i eseisty.  Od 29 września 2006 r. prezentowane są w nim najróżniejsze typy dokumentów, ale także pamiątki po pisarzu: jego fotografie, rękopisy, notatki, przykłady twórczości plastycznej.  Dopełnieniem ekspozycji są książki Jachimowicza, najstarsze dokumenty rodzinne, dokumenty osobiste, a także książki z dedykacjami, m.in. Bolesława Leśmiana, J. Przybosia, K. Wyki, Mariana Pankowskiego. Prezentowane są również drobne przedmioty należące do pisarza”[3].

Twórczość

Dokładną bibliografię Mariana Jachimowicza można przeczytać pod tym linkiem.