Biogram

Martyna Jakubowicz - urodziła się w Krakowie 24 lutego 1955 r. Pierwszy koncert dała w wieku 22 lat na warszawskiej scenie klubu studenckiego Remont, a rok później wystąpiła na białostockim festiwalu Jesień z Bluesem, gdzie wykonała m.in. pieśni z repertuaru Joan Baez. W następnych latach pojawiała się na wielu festiwalach, stopniowo wykonując coraz więcej własnych piosenek. Na początku sama akompaniowała sobie na gitarze akustycznej, a później rozpoczęła współpracę z zespołem Robotnik Sezonowy. W latach 1981-1982 występowała gościnnie z zespołami takimi jak Krzak i Oddział Zamknięty, a w 1982 wystąpiła na festiwalu Rawa Blues z Jackiem Skubikowskim i Ryszardem Skibińskim (Kasa Chorych, Krzak).

W 1983 r. w krakowskim Teatrze Stu nagrała swój pierwszy album „Maquillage”. Na płycie możemy usłyszeć akompaniujących jej muzyków grupy TSA. Album poprzedzała piosenka „W domach z betonu”, która stała się wielkim hitem. Trzy lata później miała miejsce premiera drugiego krążka „Bardzo groźna księżniczka i ja” nagranego z Andrzejem Nowakiem, Piotrem Szkudelskim, Rafałem Rękosiewiczem i Aleksandrem Koreckim. W niemal niezmienionym składzie powstał trzeci album „Wschodnia wioska”. W 1991 r. Powstał doskonale przyjęty przez krytykę album „Patchwork”, który został nagrany z nowym zespołem, w którego skład wchodzili Jerzy Piotrowski, Radosław Nowakowski, Rafał Rękosiewicz i gościnnie Wojciech Waglewski. Kolejna płyta „Dziewczynka z pozytywką Edwarda” z 1995 r. Rozszerzała się o elementy jazzu, rocka i muzyki etnicznej. W 2005r. powstał album „Tylko Dylan”, będący autorskimi interpretacjami utworów Boba Dylana, na którym piosenkarka współpracuje z muzykami z grupy Voo Voo.

W 1995 r. krążek „Dziewczynka z pozytywką Edwarda” zdobywa nominację do „Fryderyka" w kategorii muzyka alternatywna; również album „Okruchy życia” otrzymuję nominacje do nagrody Fryderyka w 2011 r.

Jest bardzo prywatną osobą, niewiele zdradza na temat swojego osobistego życia. W wywiadach podkreśla, że chce, żeby ludzie słuchali jej muzyki na żywo, na koncertach i spotkaniach. Wbrew refleksyjnym i smutny piosenkom, mówi, że jest radosną osobą, a smutne oblicze artystyczne to efekt rozpoczęcia kariery w okresie szarego i ponurego komunizmu. W muzyce cechuje się jednak żelazną konsekwencją, nie ulega modom i trendom, nie dopasowuje się do wydawców, zachowuje swoją osobowość.

Z jej inicjatywy w 1998r. powstał we Wrocławiu muzyczny klub „Gumowa Róża”, który jednak po 13 latach działalności został zamknięty. Artystka od lat mieszka w jednej z dolnośląskich wsi.

Źródła:

„Encyklopedia Wrocławia”, red. Jan Harasimowicz, wyd.Dolnośląskie, Wrocław 2006, str.315.

https://culture.pl/pl/tworca/martyna-jakubowicz

http://www.martynajakubowicz.pl/

https://nto.pl/ja-ciagle-walcze-rozmowa-z-martyna-jakubowicz/ar/4142755

Oprac. Anna Marendziak