(GPS - 50.9641 / 15.6449)

Zapora ta została wybudowana w celu ochrony okolicznych miejscowości przed powodziami, które dość często nawiedzane były przez kapryśną rzekę Bóbr. Budowa trwała od 1904 do 1912 r. (na koronie zapory ustawiono obelisk upamiętniający to wydarzenie). Pilchowicka zapora jest drugą pod względem wysokości budowlą tego typu w Polsce (a najwyższą kamienną). Jej wysokość to 69 m, długość: 383 m, a szerokość samej korony wynosi 270 m.

Wycieczkę rozpoczniemy od drogi prowadzącej z miejscowości o tej samej nazwie. Tak wygląda tama wraz z zabudowaniami elektrowni wodnej:

To już widok od północnej strony, przy wjeździe na zaporę:

Rzeka Bóbr widziana ze szczytu korony. W głębi most, z którego robiłem zdjęcia zapory:

To właśnie ten mostek:

Obelisk, o którym wspominałem na początku:

To już widok na zaporę i elektrownię od strony południowej:

Perspektywa z góry:

Widok od strony zalewu, który znajduje się po stronie wschodniej:

Widok na zalew, którego powierzchnia wynosi 240 ha:

W głębi widać stację kolejową:

Zbliżenie na nią:

Tekst i fotografie: Tomasz Jaśniewicz / zwiedzamydolnyslask.blogspot.com