(GPS - 51.1644 / 16.5921)

 

Kościół św. Andrzeja, po raz pierwszy w dokumentach wspomniany w 1233 r., wybudowano prawdopodobnie na przełomie XII i XIII w. Była to świątynia romańska i przetrwała do 1248 r., kiedy to spłonęła w wyniku walk o władzę synów Henryka Pobożnego. Co prawda została ona odbudowana, ale w latach 1378-1388 przebudowano ją na styl gotycki. Niemniej jednak jest to jedna z najstarszych świątyń na Śląsku. Oczywiście, była ona rozbudowywana i modernizowana, ale większość murów pochodzi z końca XIII w.

 

Obecnie jej wygląd może wydawać się jako trochę dziwny, ponieważ w 1830 r. do starych gotyckich murów dobudowano neogotycką zachodnią część z prezbiterium. W efekcie odnosi się wrażenie, jakby kościół był złożony z dwóch autonomicznych części. Ciekawym elementem jest wolno stojąca wieża, której budowę zakończono w 1402 r. i bardziej przypomina średniowieczną wieżę bramy wjazdowej niż wieżę kościelną. Jako ciekawostkę można też dodać fakt podawany przez niektóre źródła na temat pożaru z 1248 r. Mówią one, że Bolesław Rogatka kazał spalić świątynię wraz z mieszczanami, których wcześniej kazał tam uwięzić.

 

 

Wschodnia strona kościoła:

 

 

 

U podstawy wieży ustawiono na cokole figurę św. Jana Nepomucena:

 

 

 

 

Widok od strony południowej. Tu widać złożony kształt świątyni:

 

 

 

 

 

 

 

Portal wejścia od strony południowej:

 

 

 

I portal wejścia od strony zachodniej:

 

 

 

Tak prezentuje się obiekt od strony północnej:

 

 

 

 

 

 

Na koniec kilka tablic nagrobnych wmurowanych w fasadę kościoła:

 

 

 

 

 

---

Tekst i fotografie: Tomasz Jaśniewicz / zwiedzamydolnyslask.blogspot.com