Biogram

Reżyser i scenarzysta Wiesław Saniewski (ur. 29 października 1948 roku we Wrocławiu) jest człowiekiem wszechstronnie wykształconym – studiował na Uniwersytecie Wrocławskim historię sztuki oraz dziennikarstwo, w 1971 roku ukończył studia matematyczne, a w 1981 – Studium Scenariuszowe w Państwowej Wyższej Szkole Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej w Łodzi.

Swoją filmową drogę rozpoczynał od działalności dziennikarskiej i krytycznej, publikując m. in. w miesięczniku „Odra”. Drukiem ukazały się zbiory jego felietonów – Wróżenie z kina (1978) oraz Niewinność utracona w kinie (1981). Debiutował telewizyjną produkcją pt. Wolny strzelec, zrealizowaną w 1981 roku,  która jednak telewizyjnej premiery doczekała się dopiero 5 lat później. 

W 1983 roku powstał Nadzór z pamiętną rolą Ewy Błaszczyk jako młodej Klary, zmagającej się z trudną więzienną rzeczywistością w latach sześćdziesiątych. To kolejny film Saniewskiego, który spotkał się z niechęcią władz. Dystrybucja została ograniczona do kin studyjnych i DKF-ów oraz obiegu festiwalowego, w którym dzieło reżysera zebrało wiele ważnych laurów (m. in. nagroda za debiut reżyserski w Gdyni oraz nagroda FIPRESCI w Mannheim).

Nadzór kręcony był w Warszawie oraz Wronkach, ale już z kolejnym filmowym projektem reżyser wrócił w rodzinne strony. Sezon na bażanty (1985), pełna sensacyjnych zwrotów akcji historia konfliktu pomiędzy byłymi małżonkami, kręcony był m. in. w Jeleniej Górze (ul. Długa i plac Ratuszowy), Wrocławiu (zajezdnia tramwajowa przy ul. Słowiańskiej, wodna Elektrownia Południowa) oraz w atelier wrocławskiej Wytwórni Filmów Fabularnych. 

W 1993 roku w WFF nakręcono też część scen do polsko-niemieckiej koprodukcji Obcy musi fruwać (w Niemczech znana pod tytułem Berlin Breslauer Platz). Wiele scen plenerowych do produkcji z Piotrem Fronczewskim w roli teatralnego reżysera, Maksa, powstało w Berlinie. Na ekranie pojawia się jednak również w początkowych scenach wrocławski Dworzec Główny, stacja Pracze, a zakończenie nakręcono w Jugowicach koło Wałbrzycha.

Saniewski osadził we Wrocławiu akcję swoich dwóch najnowszych filmów. Bezmiar sprawiedliwości (2007) opiera się na autentycznej sprawie z początku lat 90., w której pracownik lokalnego oddziału TVP został oskarżony o morderstwo dziennikarki. Ekranowe miasto jest miejscem ponurym i przytłaczającym – w tworzeniu atmosfery osaczenia pomagają plenery, a zwłaszcza monumentalny, ekspresjonistyczny gmach Komendy Wojewódzkiej Policji na Podwalu i otoczone mrokiem mosty. 

W Wygranym (2011) stolica Dolnego Śląska sprawia już dużo przyjaźniejsze wrażenie. Międzynarodowa (poza Wrocławiem zdjęcia realizowano w Baden-Baden i Chicago) historia spotkania matematyka (Janusz Gajos) i pianisty rozgrywa się m. in. w malowniczych plenerach nadodrzańskiego bulwaru Dunikowskiego, ulicy Więziennej, toru wyścigów konnych na Partynicach oraz w Hali Stulecia. 

Oprac. Dawid Junke

Twórczość

Informacje poświęcone twórczości reżysera można przeczytać pod tym linkiem.