10 października 1910 r. we Wrocławiu uroczyście otwarto Most Cesarski (Kaiserbrücke), który obecnie jako Most Grunwaldzki jest jedynym w Polsce wiszącym obiektem tego typu o charakterze drogowo-tramwajowym. Otwarciu budowli towarzyszył przyjazd cesarza Wilhelma II. 

„Most zbudowała firma Beuchelt z Zielonej Góry. Prace trwały tylko dwa lata, choć był to drugi pod względem rozpiętości most wiszący w Niemczech - prawie 127 m. Potężne bramy-pylony zostały zbudowane z 2400 ton granitu, pochodzącego ze śląskich kamieniołomów, a stalowa konstrukcja ważyła ok. 2300 ton”[1].

Most Grunwaldzki jest nie tylko jedną z wizytówek Wrocławia, ale posiada również walor innowatorski ze względu na zastosowane rozwiązania konstrukcyjne (m.in. oryginalny sposób podwieszenia i materiały użyte w pasmach nośnych).

Obiekt został poważnie uszkodzony podczas działań wojennych w 1945 r. – ucierpiały wówczas m.in. wspomniane pasma nośne i pylony, których po odbudowie mostu w 1947 r. (pracami kierował Dobrosław Czajka) nie przywrócono. W 1976 r. Most  Grunwaldzki wpisano do rejestru zabytków.