Nie widzę ognia gdy płonie las 

Lekcje geografii. Matka prowadziła do szkoły przez park. 
Dom stał przy drodze, do kuchni prowadził pies. 
Ojciec przynosił pieczywo. Niosłem tylko tornister i uśmiech. 

Egzamin dojrzałości. Czworonóg porzucił obrożę, 
z której odczytano testament. 
Dom jak telefon. Dzwonić tylko w sprawach ostatecznych. 

 

Nie widzę nocy w moim śnie

Był styczniowy wieczór. Zegarki obwieszczały nadejście nocy. 
Pies wracał ze spaceru. Trawienie resztek dnia przynosiło obietnicę snu. 
Mogliśmy rozmyślać o przyjaźniach i przemijaniu, 
które zawsze jest starsze i mądrzejsze od wierszy. 

Śpiewaliśmy  Aint no sunshine when she's gone , 
nie wiedząc czy zaklinamy nieuniknione 
czy tylko kładziemy akcent na 
niedoświadczane i odległe. 
Wino wybacza nostalgię, jeśli pulsuje w niej krew
 

Nie widzę Boga w moim śnie

Uwzględniam obecność tajemnicy, wspomnień, 
chociaż nie sposób rozróżnić prawdę od wyobraźni. 

Ufam sumieniu, po przebudzeniu zapisuję kilka słów . 
(We śnie zazwyczaj latam, spadam lub krzyczę.) 
Z ostrożnością dawkuję aktywność ruchową, 
sygnał dobiegający z wieży nie dotrze do lunatyków.

Tobiasz Majstrenko