Biogram

Bogusław Kierc (1943) - poeta, aktor, eseista, reżyser, pedagog. Edytor utworów Rafała Wojaczka, dramaturg. Mieszka we Wrocławiu. Ukończył studia na Wydziale Aktorskim w Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej w Krakowie. Debiutował jako poeta w 1961 roku na łamach prasy. Jako aktor związany jest z Wrocławskim Teatrem Współczesnym w latach 1967-1973, 1976-1984 i od 2000 roku. Jako reżyser pracuje z Teatrem Banialuka w Bielsku-Białej. W latach 1990-1992 był dyrektorem artystycznym Teatru Współczesnego w Szczecinie. Wiele lat wykładał w Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej im L. Solskiego we Wrocławiu

Twórczość

Poezja:

"Nagość stokrotna" (1971);
"Ciemny chleb" (1973);
"Coraz weselsza, coraz mniej" (1978);
"Ktokolwiek"  (1980);
"Niewinność" (1981);
"Rezurekcja" (1982);
"Modlitwa przeciw rozpaczy" (1985);
"Łagodny, miły" (1986);
"Źródło światła" (1988);
"Dla radości" (1992);
"Boże cielę albo dziurka wesołości" (1994);
"Sekundy" (1994);
"Widzialne Niewidzialne" (1996);
"Raz Na Zawsze" (1997);
"Tyber z piaskiem" (1997);
"Czary" (2003);
"Zaskroniec", wyd. 1 (2003);
"Zaskroniec", wyd. 2 (2004);
"Szewski poniedziałek" (2005);
"Plankton" (2006);
"Cło" (2008);
"Rtęć" (2010);
"Manatki" (2013);
"Jatentamten" (2017).

Szkice:

"Przyboś i" (1976);
"Teatr daremny" (1980);
"Wzniosły upadek anioła" (1992);
"Moje kochanki" (2001);
"Cel sfer" (2003);
"Ciało z mojego ciała" (2005);
"Bazgroły dla składacza modeli latających" (2010);
"Cię-mność" (2014)
"Karawadżje" (2016).

Monografie:

"Rafał Wojaczek. Prawdziwe życie bohatera" (2007).

Scenariusze:

"Wiosny dziejowe Juliana Przybosia" (1969).