Biogram

Marcin Bukowski (1902-1987) – architekt, konserwator zabytków. Jedna z kluczowych postaci dla odbudowy Wrocławia po 1945 r. „Ten urodzony pod Wawelem projektant studiował w latach 20. równolegle historię sztuki na UJ oraz architekturę na Wydziale Architektury krakowskiej ASP. W 1930 roku obronił także dyplom na Wydziale Architektury Politechniki Warszawskiej. W 1933 roku zwyciężył w konkursie na projekt krakowskiego stadionu, przy którego budowie pracował aż do wybuchu wojny. W trakcie wojny początkowo był więziony, później pracował dla władz miasta. Po 1945 roku podjął pracę na świeżo utworzonym Wydziale Architektury przy Akademii Górniczej, w Katedrze Konserwacji Zabytków prowadzonej przez dziekana nowej szkoły Adolfa Szyszko-Bohusza[1]”. 

W latach 1946-49 kierował Wydziałem Konserwacji Zabytków Architektury przy Wrocławskiej Dyrekcji Odbudowy. W 1953 r. stworzył Pracownię Projektową – nadzorował powojenną odbudowę najcenniejszych wrocławskich zabytków, m.in. Ratusza, Arsenału, Biblioteki na Piasku (ówczesnego klasztoru Kanoników Regularnych). Zajmował się również zabezpieczeniem 20 obiektów zabytkowych do dalszej odbudowy. Jest autorem koncepcji odbudowy kamienic południowej pierzei Rynku (można znaleźć tam tablicę upamiętniającą postać architekta).

Odznaczenia: Śląski Krzyż Powstańczy; dwukrotnie Złoty Krzyż Zasługi; Złota Odznaka PŚl.; Złota Odznaka Opiekuna Zabytków; Odznaka SARP II st[2].

opr. gc

Twórczość

"Ratusz Wrocławski" (1958) (współautor Mieczysław Zlat);
"Katedra Wrocławska" (1962);
"Wrocław z lat 1945-52" (1985).