/
Grzegorz Tomicki

wróć
Próbka
Omówienia

 

Biogram

 

Grzegorz Tomicki (1965) - poeta, prozaik, krytyk literacki. Doktor nauk humanistycznych w zakresie literaturoznawstwa, absolwent Uniwersytetu Wrocławskiego. Stale współpracuje z miesięcznikami „Twórczość” i „Odra” oraz kwartalnikiem „FA-art”. Opublikował tomy wierszy: Miasta aniołów (Instytut Wydawniczy Świadectwo, Bydgoszcz 1998), Zajęcia (Biblioteka Studium, Kraków 2001) i Pocztówki legnickie (Wydawnictwo Fa-art, Katowice 2015) oraz monografię Po drugiej stronie lustra. O twórczości Eugeniusza Tkaczyszyna-Dyckiego (Wydawnictwo Forma/Fundacja Literatury im. Henryka Berezy, Szczecin-Bezrzecze 2015).

Strony autorskie:

- blog literacki Pozycje (http://pozycje.blogbooks.pl/),
- strona psychologiczna Autoprezentacja (http://autoprezentacja.mozello.com/),
- stronę o książkach Kultura Książki (http://kultksiazki.mozello.pl/),
- stronę autorską (http://grzegorz-tomicki.mozello.pl/). Mieszka w Legnicy.

 

Twórczość

Poezja:

"Miasta aniołów" (Instytut Wydawniczy Świadectwo, Bydgoszcz 1998),
"Zajęcia" (Biblioteka Studium, Kraków 2001),
"Pocztówki legnickie" (Wydawnictwo Fa-art, Katowice 2015).

 

Monografia:

"Po drugiej stronie lustra. O twórczości Eugeniusza Tkaczyszyna-Dyckiego" (Wydawnictwo Forma/Fundacja Literatury im. Henryka Berezy, Szczecin-Bezrzecze 2015). 

 

/
Omówienie

 

Joanna Orska: O Po obu stronach lustra. O poezji Eugeniusza Tkaczyszyna-Dyckiego

 

„Książka Grzegorza Tomickiego to odważny skok pomiędzy poezją a pojęciami psychoanalizy. Tomicki, korzystając ze źródeł psychologicznych i filozoficznych, czyta wiersze Eugeniusza Tkaczyszyna-Dyckiego w sposób, który działania twórcze podmiotu i zabiegi powiązane z konstruowaniem poetyckiego świata przedstawia w kategoriach rzeczywistych zachowań umysłu psychotycznego, w trakcie pełnego trudu układania sobie relacji z tym światem i ze sobą. Rozmaite figury sensu u Tomickiego okazują się subtelnymi obrazami traum, kompleksów, natręctw i wynikającego z nich cierpienia, z którego intensywności tym lepiej zdaje sprawę poezja. Mamy tu do czynienia z frapującym pomysłem nie tylko na książkę, ale i na literaturę”.

 

Joanna Orska

/
Omówienie 2

 

Karol Maliszewski: [O Pocztówkach legnickich]

 

„To świetna książka, doskonale skomponowana, bogata w niuanse psychologiczne, liryczne, filozoficzne. Od tych wierszy nie można się oderwać i da się je czytać na różne sposoby. Czytelnicy o nawet sprzecznych poglądach będą w stanie odnaleźć się w tym języku, w tej inteligencji i w tej melancholii”.

 

Karol Maliszewski

 

 

 

 

 

 

/
Omówienie 3

 

Mieczysław Orski: [O Pocztówkach legnickich]

„Z dawnych obfitych lat poetyckich ostał się w Legnicy, obok prowadzącego wciąż swój teatr Jacka Głomba, bodaj jeden Grzegorz Tomicki, poeta, który zaliczał się niegdyś do grona wyróżnianych też w skali krajowej debiutantów, a teraz swój najnowszy, trzeci w swoim dorobku tomik Pocztówek legnickich poświęca tematowi swojego miejsca na ziemi (…) Nostalgiczny, autobiograficzny charakter pierwszej części Pocztówek legnickich przenika także do zawartości trzech następnych cykli, ale nabiera tam wymiaru już ponadlokalnej, filozoficzno-egzystencjalnej rozprawy z darem bytu, wyposażonej w wiele odniesień kulturowych, literackich dygresji, aluzji do konkretnych lektur i zdarzeń”.

 

Mieczysław Orski

 

Pierwodruk: („Odra” 10/2015)

/
Omówienie 4

 

Sławomir Płatek: Drapane ciszy

„Po pierwsze – niezwykle eleganckie. Po drugie – jedna z milszych dla oka prób droczenia się z metodą Tkaczyszyna-Dyckiego, zupełnie bezpretensjonalna, z utrzymaniem zdrowego dystansu i do materii, i do własnej pracy twórczej. Szerokie pola humoru i ironicznych nawiązań nie zabierają tym wierszom ciepła, niekiedy głębszych refleksji czy wzruszeń. Chwilami nawet pewnego tragizmu, co decyduje o tym, że ich wdzięk jest zupełny, bez zarzutu. Wyjątkowo przyjemna lektura, z szerokim podłożem kulturowym, historycznym, z namysłem, z polemiką, z kontekstem, a jednocześnie bez śladu zadęcia. Bardzo chciałem, żeby ten tomik ukazał się u nas, ale nie zawsze tak się udaje. Gratuluję «Fa-artowi»”.

 

Sławomir Płatek

 

Źródło: http://salonliteracki.pl/blog/slawek/archives/1905)

/
Omówienie 5

 

Tomasz Hrynacz: [O Pocztówkach legnickich]

„Nie ma ostatecznej odpowiedzi, nie ma ostatecznej i jedynej prawdy – a to wielka zaleta tego tomu wierszy. Grzegorz Tomicki napisał znakomitą książkę, z jednej strony wyrazistą w swej melancholii, psychologii i liryzmie, z drugiej zaś wieloznaczną, paradoksalnie – zamkniętą kompozycyjnie i otwartą na różnorodność interpretacji”.

 

Tomasz Hrynacz

 

 

Pierwodruk: „Fraza” 3/2015