/
Agora

wróć
Próbka

 

Biogram

 

Agora (1965- ok. 1972) – grupa młodych poetów i krytyków, głównie studentów i asystentów Uniwersytetu Wrocławskiego, skupionych wokół pisma „Agora”. Jak pisze Andrzej Waśkiewicz, wśród pierwszych członków grupy byli m.in. „Marek Garbala, Lothar Herbst, Stanisław Zając, Jacek Rybak i Andrzej Kisiel. Trzej ostatni wystąpili z niej w r. 1970, akces zgłosili natomiast: Michał Fostowicz-Zahorski, Andrzej Zawada, Ireneusz Spychalski, Henryk Kubicki, Jerzy Jastrzębski, Stefan Bednarek, Marianna Bocian, Wojciech Sitek i Michał Waliński. Po likwidacji pisma grupa zredagowała kilka kolumn poetyckich (m. in. w periodykach: ‘Poezja’ 1970, nr 6, ‘Kamena’ 1970, nr 20, ‘Student’ 1970, nr 5, ‘Zwrot’ 1971, nr 3). W sferze poetyki jedynym łącznikiem była opozycja antylingwistyczna”. Poeci Agory reprezentowali poetykę zbliżoną do Tadeusza Różewicza i uprawiali twórczość „odzwierciedlającą współczesną rzeczywistość”.

 

Zob. też:

Bożena Tokarz, Poetyka Nowej Fali, Katowice 1990.

Paweł Urbaniak, Literackie pisma bezdebitowe we Wrocławiu w latach 1976-1989, „Rocznik historii prasy polskiej”, Wrocław 2011.

Andrzej K. Waśkiewicz, Formy obecności ‘nieobecnego pokolenia’: grupy literackie młodych 1960-1970, „Pamiętnik Literacki” z. 4, Wrocław 1974.

Encyklopedia Wrocławia, praca zbiorowa, red. naukowa Jan Harasimowicz, Wrocław 2006.

 

opr. gc

 

/
Próbka

 

Obce są nam enuncjacje hurraawangardowych poetyk, kultowe skupiska czy zamknięte klany artystycznej i literackiej cyganerii. Naszym powołaniem jest życie — często chwytane w sposób reporterski, na gorąco i śledzenie jego uwarunkowań i manifestacji. Od tradycji żądamy sprawdzenia się w aktualności i odmitologizowania. [...] Dla grupy nie ma tematów „zakazanych”. [...] Daje to nam przede wszystkim maksimum satysfakcji i poczucia użyteczności społecznej, świadczy, że jesteśmy potrzebni i otwarcie reagujemy na życie.

M. Garbala, Przejście przez Rubikon, cyt. za: Andrzej K. Waśkiewicz, Formy obecności ‘nieobecnego pokolenia’: grupy literackie młodych 1960-1970, „Pamiętnik Literacki” z. 4, Wrocław 1974.

 

 

 

 

Wychodzimy z założenia, co wypływa z naszego wewnętrznego przekonania, że tylko poprzez ostre i jednoznaczne obnażenie współczesnej nam rzeczywistości spełnimy swą artystyczną i obywatelską misję. Stąd też nie możemy się zgodzić na przypisywanie słowu jakiejkolwiek dodatkowej wartości znaczeniowej i budowanie poetyckiej metafory przede wszystkim na wieloznacznych językowych postawach. Kultywowanie tego rodzaju postępowania lingwistycznego uważamy za wygodnictwo i sztukę dla sztuki. Sądzimy bowiem, że miarą rangi warsztatu poetyckiego jest umiejętność operowania przede wszystkim jednoznacznym słowem.

Wobec innych. Od redakcji. „Agora” 1968, nr 19, cyt. za: Andrzej K. Waśkiewicz, Formy obecności ‘nieobecnego pokolenia’: grupy literackie młodych 1960-1970, „Pamiętnik Literacki” z. 4, Wrocław 1974.